Nesteldrang

Toen we bericht kregen dat we in de laatste fase van de adoptieprocedure zaten (eind juli 2009) bekroop het me ineens: nesteldrang! Dit uitte zich in een grote behoefte tot ordenen, opruimen, uitzoeken, weggooien etc. Nou kon dat beslist geen kwaad, want in de 2 jaar dat we in dit huis wonen was het alweer aardig dichtgeslipt. Haar kamertje was tot nu toe opslagruimte en aangezien we geen kelder of zolder hebben (dat krijg je met een bungalow) moest er geruimd en geschoven worden. En toe ik eenmaal toegaf aan deze drang moest ook ineens alles en ook nog het liefst allemaal tegelijk. Voor Nicolien’s geboorte heb ik er ook wel een beetje last van gehad, maar in deze vorm en mate kwam het me onbekend voor. Misschien dat de duur van deze dracht (18 maanden ipv 9 maanden) zo z’n invloed heeft? Zal het eens navragen bij een olifant.
En zo werd bij het sorteren van de kinderboeken Nicolien’s kamer mee onder handen genomen, moest om de kamer van Joselore te kunnen legen de hele berging opgeruimd worden en dus uitgezocht. En dan kijk je ook weer eens met een andere blik naar de indeling van je huis. Met als gevolg dat Jan en ik van werkplek hebben geruild, vele Ikea-boekenkasten in elkaar werden gezet en toen ook nog even de hele woonkamer hebben omgebouwd. Weekenden lang zijn we bezig geweest, maar wel met een zeer bevredigend resultaat. Moeten vaker een kind krijgen, dan gebeurt er nog eens wat, haha.

En toen op 17 oktober het bericht kwam dat het paspoort zou worden geprint, konden we aan het kamertje van Joselore zelf beginnen. Veel spulletjes hadden we al, maar een verfje en wat aankleding kon geen kwaad, maar ik zag er erg tegenop. Gelukkig bood mijn schoonzusjes Jessica aan om te komen verven. De keus was gevallen op de kleuren knalroze (ja echt, Dorine koos voor roze...) en blauw. Maar wisten jullie dat roze heel slecht dekt? Nou, ik nu wel: 6 lagen verf waren er nodig om een muurtje roze te krijgen. Jessica deed er vier op 1 dag (chapeau!), terwijl ik me ontfermde over het verven van het bedje (na 2 lagen klaar).
En toen was er geen houen meer aan: de volgende dag de 2 laatste lagen en de dag erna alles inrichten en afmaken. Weer iets klaar! Zie foto voor het resultaat.
En nu nestelen we rustig verder... Auto naar de garage voor winterbanden, eindelijk alle tuinplanten erin (we hadden sinds juni prachtige vlonders en stenen maar alleen gras- en kunstgrasgroen), kleertjes kopen en wassen (en niet strijken) en ga zo maar door.
En in het kader van al deze veranderingen ook het noodzakelijk onderhoud aan mezelf ter hand genomen of beter gezegd: laten nemen. Zo heb ik sinds begin deze maand een bril (+ en -) en zonnebril op sterkte èn sinds donderdag een blokjesbeugel. Van het resultaat van deze twee toevoegingen op mijn uiterlijk stuur ik nog even geen foto, aangezien ik nu met een van de pijn vertrokken gezicht dit zit te typen: heel veel pijn in m’n tanden, maar vooral ook heel veel pijn in m’n wangen van de slotjes die daarlangs schuren. Brrr.... Het schijnt over 5 dagen beter te zijn. Volgende week nog een bezoekje aan de kapper. Nou maar hopen dat Joselore niet te veel schrikt als ze me ziet met deze extra’s.